Η Ιστορία της Θεοσοφικής Εταιρίας

Η Ιστορία της Θεοσοφικής Εταιρίας

   Η πρώτη εμφάνισης της Θεοσοφίας κατά τους νεωτέρους χρόνους έγινε το 1875, οπότε ιδρύθη η διεθνής Θεοσοφική Εταιρία από την Ελένη Μπλαβάτσκυ (Blavatsky).

Η Μπλαβάτσκυ ήταν Γερμανικής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Ρωσία και έφερε το όνομα Έλενα Πετρόβνα Χάαν. Μετά τον γάμο της με τον Νικηφόρο Μπλαβάτσκυ, μυστικό σύμβουλο του Ρωσικού Κράτους, τον πρώτο και μόνο νόμιμο σύζυγό της, τον οποίον λίγους μήνες μετά τον γάμο της εγκατέλειψε, έγινε γνωστή έκτοτε ως Κυρία Μπλαβάτσκυ.

Ήταν πολύ ιδιόρρυθμη γυναίκα. Έζησε δε μία ζωή περιπετειώδη και τυχοδιωκτική. Είχε μεγίστη κλίση προς τις «Απόκρυφες Επιστήμες», τον πvευματισμό, μαγεία κλπ. Ήταν και η ιδία «μέντιουμ ». Μετά σύντομο χρονικό διάστημα από τον γάμο της διεζεύχθη τον Μπλαβάτσκυ και μετέβη εις Αμερική, όπου επεδόθη στον Πνευματισμό. Εκεί γνωρίσθηκε με τον Συνταγματάρχη Όλκοττ (Olcott), ο όποιος ήταν επίσης «μέντιουμ» και επεδιδόταν στον Πνευματισμό. Συνεργάσθηκε στενώς με αυτόν μέχρι και του θανάτου της.

Το 1878 ταξίδευσε με τον Συνταγματάρχη Όλκοττ εις Ινδίες δια να μελετήσει επιτοπίως τον Βουδισμό. Εγκαταστάθηκε στο προάστιο της πόλεως Μαδράς, ‘Αντυάρ'. Ανέπτυξε εις Ινδίες μεγίστη δράση συγγραφική και διαφημιστική του Θεοσοφικού της συστήματος. Εβοηθείτο δε εις τούτο από πολλούς Ιθαγενείς και μερικούς Ευρωπαίους εγκατεστημένους εκεί.

Κατά τα έτη 1884 και έξης παρατηρήθηκε κάμψη της προπαγανδιστικής της δράσεως εκ του λόγου ότι δημοσιεύθηκαν εις το περιοδικό «Κρίστιαν Κόλλετζ» του Μαδράς και κατόπιν εις τα Πρακτικά της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, στοιχεία από τα όποια απεδεικνύετο ότι τα θαύματα του Άντυαρ ήταν απατηλά.

Την σχετική έρευνα ενήργησε δια λογαριασμό της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών ο Δρ Ρίτσαρντ Χόντγκσον, ο οποίος στην σχετική έκθεσή του αναφέρει ότι οι δήθεν επιστολές των Μαχάτμας που ελάμβανε η κ. Μπλαβάτσκυ και περιείχαv τα μηνύματά των, γράφτηκαν από την ίδια, είτε προσωπικώς, είτε με υπαγόρευσή της.

Δύο από τους συνεργάτες της, ο κ. και η κ. Κουλόμπ ομολόγησαν ότι συνέπραξαν στην εμφάνιση των «θαυμάτων» της κ. Μπλαβάτσκυ.

Aλλά και η ιδία η κ. Μπλαβάτσκυ αναγκάσθηκε να ομολογήσει με πολλή αφέλεια, αν μη με κυνικότητα, ότι ήταν ανάγκη να ενεργήσει με τον απατηλό αυτόν τρόπον δια να επιτύχει την διάδοση των Ιδεών της! (βλέπε: C.Ε.Brown, Moderns Relιgιons, σελ. 70). Οι αποδείξεις λοιπόν ήταν συντριπτικές δι' αυτήν. Παρά ταύτα όμως οι ηγέτες της θεοσοφικής κινήσεως τις διέψευδαν κι εξακολουθούσαν με δραστηριότητα τις ,ενεργείας των προς διάδοση του Θεοσοφικού των συστήματος.

Η Μπλαβάτσκυ άντλησε την ύλη του συστήματός της από τον Βουδισμό, τον αρχαίο και νεώτερον μυστικισμό, την μαγεία, την Ινδική φιλοσοφία και πολλές άλλες πηγές. Κατήρτισε δε με τον τρόπον αυτόν το Θεοσοφικό της σύστημα, το οποίον και απεκάλεσε υψίστη «Θείαν σοφίαν». Κατ' αυτήν, μόνον με το δικό της σύστημα είναι δυνατόν οι άνθρωποι ν' αποκτήσουν την αληθινή γνώση του Υψίστου Όντος, δηλαδή της θεότητας και να επιτύχουν την μετ' Αυτού ένωση.

Ισχυριζόταν δε ότι καθοδηγείτο κι' ενεπνέετο από ανωτέρας διανοητικής και ηθικής υποστάσεως όντα, που είχαν υποστεί πολλές μετενσαρκώσεις. Τούτους αποκαλεί Μαχάτμας, Διδασκάλους, Οδηγούς κλπ., και ισχυριζόταν ότι είχε στενή επικοινωνία μαζί των. Υπό τον τίτλο «η  μ υ σ τ ι κ ή  δ ι δ α σ κ α λ ί α» συνέγραψε έργο το οποίο και θεωρείται ως το μεγαλύτερο έργο της Θεοσοφίας. Απέθανε το 1891.

Ο στενός συνεργάτης της, Όλκοττ, δίδει τον εξής χαρακτηρισμό δι' αυτήν εις τον πρόλογο του βιβλίου του «Παλαιού ημερολογίου φύλλα» (σελ. VΙΙ). «Ητο το μεγαλύτερο κράμα αγαθού και κακού, φωτός και σκιάς, σοφίας και απερισκεψίας, πνευματώδους κρίσεως και ελλείψεως πρακτικού πνεύματος...».

Την Μπλαβάτσκυ, διαδέχθηκε η Αγγλίδα σοσιαλίστρια και συγγραφέας Άννυ Μπέζαντ (1847 - 1933), φανατική μαθήτρια της αποθανούσης.

Και αυτή εγκατέλειψε τον πάστορα σύζυγό της καθώς και τα τέκνα της. Αναμίχθηκε στην αθεϊστική κίνηση της Αγγλίας και τον σοσιαλισμό. Συνέγραψε μάλιστα και αθεϊστικό βιβλίο υπό τον τίτλο «εγχειρίδιον του ελευΘερόφρονος» (Ιιbre Penseur). Κατόπιν έκαμε αιφνίδια στροφή προς την Θεοσοφία και αφοσιώθηκε μετά ταύτα εξ όλης της ψυχής της εις ανάπτυξη της διδασκαλίας της επί τη βάσει των άρχων του Ινδικού Boυδισμoύ. Ανέπτυξε καταπληκτική δραστηριότητα εις Ινδίες.

Το 1898 ίδρυσε εις την Ινδική πόλη Μπενάρες, Σχολή Θεοσοφιστική. Περιόδευσε εις την Ινδία και έδωσε διαλέξεις παρακινούσα εις την αυτοκαλλιέργεια και την εκπαίδευση των λαϊκών μαζών. Συνέγραψε πολλά βιβλία, και υπερέβαλε την Μπλαβάτσκυ εις την δημοσιογραφική δράση.
Μετά τον θάνατον του Όλκοττ, το 1907, το συνελθόν εις Μόναχο Θεοσοφικό Συνέδριο, την ονόμασε επίτιμο Πρόεδρο της Θεοσοφικής Εταιρίας.

Από της εποχής όμως εκείνης ανεφάνησαν διαφωνίες μεταξύ των Θεοσοφικών στοών, οι οποίες κατέληξαν σε σχίσμα, δια να απoδειχθεί κατ' αυτόν τον τρόπον, ότι ο θησαυρός της Θεοσοφίας που απετελέσθη δήθεν εξ ανακοινώσεων ανωτέρας πηγής, είχε συναρμολογηθεί από γήινα στοιχεία. Το αποτέλεσμα της διασπάσεως ήταν να ιδρυθεί στην Κεντρική Ευρώπη υπό του Ροδόλφου Στάιvερ και της Ρωσίδας Μαρίας ντε Σιβέρς, η λεγόμενη Ροδοσταυρική Θεοσοφία, ή ανθρωποσοφία.

Ένας εκ των κυριοτέρων συνεργατών της Μπέζαντ ήταν ο Ληδμπεάτερ. Αυτός ήταν αποκρυφιστής και μυημένος εις τον Μασονισμό, προσχώρησε δε εις την Θεοσοφία. Οι μέθοδοι όμως και τα μέσα τα οποία, χρησιμοποιούσε προκάλεσαν την αποδοκιμασία των θεοσοφικών στοών εναντίον του. Επί μακρό χρόνο η κ. Μπέζαντ κήρυττε ότι ο Μεσσίας είχε έλθει εκ νέου σ' την γη.

Κατά την θεοσοφική διδασκαλία, ο Ιησούς ήταν ένας μόνο εκ των μεγάλων Μαχάτμας και ότι τώρα επρόκειτο να εμφανισθεί ένας άλλος. Τελικώς δε, τον βρήκε στο πρόσωπον του Κρισναμούρτι (Jιddu Krιshnamurti) και θέλησε να τον επιβάλει ως Μεσσία.

Το γεγονός όμως αυτό την εξέθεσε περισσότερο παντός άλλου. Τον είχε παραλάβει από παιδικής ηλικίας και αφού τον υιοθέτησε τον μύησε στα της θεοσοφίας. Του έδωσε ανωτέρα μόρφωση στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και όταν ενεφανίσθη δημοσίως ως νεώτερος Μεσσίας ήταν κυριολεκτικώς μία σύγχρονη έκδοση ενός Άγγλο-Ινδού. Ο Δρ Στάνλεϋ Τζωνς λέγει δι' αυτόν ότι τον άκουσε να βλασφημεί σε άπταιστη Αγγλική. Τον ενεφάνιζε δε ως Διδάσκαλο, ως τον αναμενόμενο μέγα Εκπαιδευτή, δηλαδή τον Μεσσία, που θα ερχόταν να βοηθήσει την εμφανιζόμενη «νέα υποφυλή της ανθρωπότητας».

Προς τιμή του ίδρυσε και Τάγμα Θεοσόφων, το λεγόμενο «Τάγμα του Αστέρος», του όποίου ανακήρυξε αρχηγό τον Κρισναμούρτι.

ΤΟ 1926, ο Βαρόνος Φίλιππος Βαν Πάλλαντ διέθεσε το μεγάλο του κτήμα στο Όμνεν της Ολλανδίας δια να γίνει το Αρχηγείο του νέου Μεσσία. Εκεί γινόντουσαν κατ' έτος διαλέξεις στις οποίες κατ' αρχάς, συνεκεντρώνοντο περί τους δύο χιλιάδες μαθητές, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν γυναίκες.

Πάντως είναι προς τιμή του Kρισvαμoύρτι ότι τον Νοέμβριο του 1931, ευρισκόμενος στο αρχηγείο του της Καλιφόρνιας των Ην. Πολιτειών διακήρυξε ότι ως είχε πειστεί ΔΕΝ ήταν ο Μεσσίας. Έκτοτε δε αρνήθηκε να λατρεύεται ως τoιoύτoς. «Δεν είμαι ηθοποιός, είπε. Αρνούμαι να φέρω φορέματα Μεσσία. Δεν έχω τίποτε άλλο εκτός από την πίστη μου».

 Η Μπέζαντ απέθανε το 1933, σε ηλικία ογδοήκοντα εξ ετών.

 

 

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

Read more: http://www.egolpion.com/8eosofikh_etairia.el.aspx#ixzz2sF2Bq1T8