Ο Μοναχός Μωυσής

Ο Μοναχός  Μωυσής

 

	Σε απόσταση 30 λεπτών με τα πόδια από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, έξω από τα τείχη, μονάζει σε Σκήτη, εδώ και 35 χρόνια, ο μοναχός Μωυσής. Το ασκητικό του νοικοκυριό βρίσκεται «λαξευμένο» σε μια γρανιτένια πλαγιά του όρους Σινά.
Ο πατέρας Μωυσής, 75 ετών σήμερα, ζει κοντά στους βεδουίνους και κτίζει εδώ και χρόνια μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινότητα, που ζει στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι. Βοηθά με όποιον τρόπο μπορεί τις οικογένειές τους, που ζουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε ένα από τα πιο αφιλόξενα τοπία που μπορεί να συναντήσει κανείς. Έτσι, με το πέρασμα των χρόνων κέρδισε την εμπιστοσύνη τους. Όπως αναφέρει ο ίδιος, «ένας ξένος είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσει στα χωριά τους. Αρχικά είναι πολύ επιφυλακτικοί μαζί του. Επειδή, όμως, για αρκετό καιρό, με ό,τι χρήματα είχα, τους πήγαινα τροφές - όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται μια οικογένεια, όπως αλεύρι, γάλα και τυρί -, άρχισαν να μου επιτρέπουν να μπαίνω στα σπίτια τους».
	Όσο περνούσε ο καιρός, διαπίστωνε ότι με αυτό το τρόπο δε μπορούσε να τους βοηθήσει αποτελεσματικά. «Δεν ήθελα να ζουν από ελεημοσύνη» δηλώνει ο ίδιος, ο οποίος απεχθάνεται την επαιτεία και τη συνήθεια των βεδουίνων στις τριγύρω φυλές να απλώνουν το χέρι. Έτσι, με την ευλογία του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου Δαμιανού, το 2003 ξεκίνησε να υλοποιεί το όραμά του για ένα καλύτερο και αξιοπρεπές μέλλον.
Δημιούργησε μικρά εργαστήρια υφαντουργίας και με τα κέρδη από τα αναμνηστικά, που αγοράζουν οι επισκέπτες, ενισχύει και στηρίζει την κοινότητα των βεδουίνων και ιδιαίτερα τις γυναίκες, οι οποίες δε μπορούν να συνεισφέρουν με κάποιο τρόπο στο εισόδημα του «νοικοκυριού» (Οι άνδρες βγάζουν χρήματα ως καμηλιέρηδες). «Ανέλαβα το έργο με τα βεδουίνικα χειροτεχνήματα με μοναδικό στόχο την προσφορά εργασίας στους κατοίκους της περιοχής πέριξ της Ιεράς Μονής του Σινά. Όλα τα έσοδα διατίθενται για την αγορά υλικών (υφασμάτων, χαντρών κ.ά.) και την πληρωμή των εργαζομένων». Για το σκοπό αυτό έφερε από το Κάιρο έναν υφάντη, που τις έμαθε να υφαίνουν, τις αγόρασε τον κατάλληλο εξοπλισμό και τις εφοδίασε με τον κατάλληλο εξοπλισμό.
	Στόχος της προσπάθειάς του είναι η διαρκής προσφορά νέων θέσεων εργασίας με ικανοποιητική και άμεση αμοιβή, κάτι που θα εξασφαλίσει αξιοπρεπή ζωή σε αυτές τις γυναίκες και τις οικογένειές τους, αλλά παράλληλα θα συμβάλλει και στη συνέχιση της παραδοσιακής βεδουίνικης τέχνης των φυλών του Σινά.
Σήμερα, χάρη στην επιμονή και την υπομονή του, έχουν εξοπλιστεί 18 εργαστήρια κοπτικής ραπτικής και 15 εργαστήρια με αργαλειούς. Πολλές γυναίκες διαφόρων φυλών εργάζονται σε αυτά και πολλές άλλες κυρίως νέες κοπέλες ζητούν απασχόληση, αλλά δεν είναι δυνατή η συνεργασία μαζί τους, λόγω της δυσκολίας που υπάρχει στη διάθεση των προϊόντων.
	Η διάθεση των προϊόντων είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, το οποίο, αν αντιμετωπισθεί, θα μπορούσε να συμβάλλει αποτελεσματικά στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των βεδουίνων της περιοχής, κυρίως των γυναικών. Τα προϊόντα πωλούνται προς στιγμήν σε τουρίστες ή διατίθενται σε προσκυνητές – εθελοντές, κυρίως Έλληνες, οι οποίοι τα πωλούν χέρι με χέρι για λογαριασμό των βεδουίνων.
Μόνο αν οι ίδιοι οι βεδουίνοι πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, δημιουργώντας έναν δικό τους συνεταιρισμό, θα μπορέσουν να αποφύγουν φαινόμενα εκμετάλλευσης από εταιρείες, οι οποίες θα αγοράζουν τα προϊόντα τους για ένα κομμάτι ψωμί. Προς αυτή τη κατεύθυνση κινείται αυτή την εποχή και ο μοναχός Μωυσής, επιθυμώντας να βρει συνεχιστές του έργου του.
	Η επιχείρησή μας, η O.A.S.I.S, αγκαλιάζοντας τη προσπάθεια του μοναχού Μωυσή και ακολουθώντας το δόγμα του ηθικού «επιχειρείν», προστίθεται σε αυτή την ανθρώπινη αλυσίδα. Πουλά τα χειροποίητα προϊόντα, που κατασκευάζουν οι βεδουίνες του Σινά και δημιουργεί «κατάστημα» ηλεκτρονικών πωλήσεων, που θα το προσφέρει στο νεοσύστατο συνεταιρισμό των βεδουίνων.