Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ Μ’ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Νεοεποχίτικος πίνακας που συμβολίζει τη διαδικασία της μετενσάρκωσης

«Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ Μ’ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ»

Παραθέτουμε χωρίς σχόλια παλιά ανταπόκριση από το Παρίσι (Ιούλιος 1982). Κάθε δικό μας σχόλιο στο ανατριχιαστικό αυτό κείμενο τουλάχιστον θα το αποδυναμώσει.

 

«Τον πατέρα μου, ναι τον σκότωσα. Αλλά θα ξαναγυρίσει. Μου το υποσχέθηκε. Όλοι θα ξαναγυρίσουμε στη γη. Με τον ένα ή με τον άλ­λο τρόπο. Με μια ή άλλη μορφή».

Αυτά είναι τα λόγια του 18χρονου πρωταγω­νιστή ενός δράματος που κυριολεκτικά συγκλο­νίζει αυτές τις μέρες τη Γαλλία.

Ενός απίστευτου δράματος όπου ο οπαδός της Ινδουιστικής αιρέσεως «Τα παιδιά τού Κρίσνα», ο 45χρονος Φελισιέν Μπικάο, έβαλε το γιό του Κλεμάν, 18 χρονών, να τον σκοτώσει, μπροστά στα μάτια της κόρης του Φλοριάν, 20 χρονών για να αποδείξει και στους δύο, ότι μπορούσε να μετενσαρκωθεί.

Ο νεαρός είπε στους αστυνομικούς —και η αδελφή του επιβεβαίωσε τα λόγια του— ότι ο πατέρας τον βοήθησε τοποθετώντας ο ίδιος το όπλο στον κρόταφό του: «Τώρα τράβηξε» του είπε. «Δεν φοβάμαι αφού θα επιστρέψω στη γη».

Όσο για την κοπέλλα, λέει, ότι με τα χέρια απλωμένα πάνω στο ματωμένο σώμα του πατέ­ρας της, έλεγε ξόρκια για ένα τέταρτο, πιστεύο­ντας πράγματι ότι θα μετενσαρκωνόταν, ότι θα ανασταινόταν. Όταν όμως πέρασαν 15 λεπτά, στράφηκε στον αδελφό της και του είπε: «Ο πατέρας δεν κράτησε την υπόσχεσή του». Και τηλεφώνησε στην αστυνομία.

«Μας είχε πει ότι θα επέστρεφε στη γη ένα τέταρτο αργότερα» επαναλάμβαναν στους αστυ­νομικούς τα παιδιά.

Ένα απίστευτο δράμα. Φτάνει να ακούσει κανείς τη Φλοριάν να μιλάει γι' αυτό...

«Ο πατέρας μου ήταν πολύ μορφωμένος. Διάβαζε τρομακτικά. Παθιαζόταν κυρίως με την ινδουιστική φιλοσοφία, το "βουντού", τη μαύρη μαγεία και τη μετενσάρκωση. Από το 1976 άρχισε να μυεί και μας σχεδόν επιστημονικά σε όλα τα ενδιαφέροντα του. Η μητέρα μου και η μικρή μου αδελφή δεν συμμετείχαν καθόλου. Εμείς πιστεύαμε ότι μετά το θάνατο η ψυχή απελευθερώνεται, παίρνει τη μορφή του πνευμα­τικού σώματος και μετά ξαναεισέρχεται στο υλι­κό σώμα. Είναι η εμπειρία του διχασμού.

‘Μόνο αν ζήσουμε αυτήν την εμπειρία, θα κάνουμε τον κόσμο να πιστέψει’, μας έλεγε ο πατέρας. Και μείς περιμέναμε πως και πως να 'ρθει η κατάλληλη στιγμή.

Αυτό συνέβη στις 30 Ιουνίου το απόγευμα, όταν η μητέρα μου και η αδελφή μου έλειπαν από το σπίτι. Ο πατέρας μου έδωσε στον αδελ­φό μου το όπλο και σε μένα ένα τσεκούρι για να τον αποτελειώσω αν δεν σκοτωθεί με το όπλο. ‘Καταλαβαίνετε μας είπε, αν δεν πεθάνω, δεν θα μπορέσω να μετενσαρκωθώ. Πάμε τώρα στο δωμάτιο του Κλεμάν. Όταν μετενσαρκωθώ, θα καθαρίσω εγώ τα αίματα’.

‘Ήμασταν υπνωτισμένοι. Το όπλο εκπυρσο­κρότησε και βρέθηκα μέσα στα αίματα και στις σάρκες. Στα μαλλιά μου ήταν κολλημένα τα μυαλά του πατέρα μου. Σε λίγα λεπτά ξύπνησα από μια νύχτα που κράτησε έξι χρόνια. Κατά­λαβα την τραγική αλήθεια. Όλα αυτά ήταν ανύπαρκτα. Ο πατέρας μου ήταν νεκρός. Δί­πλα ο αδελφός μου φώναζε: ‘Ράμκι-χαράμα, σήκω πάνω! Σήκω πάνω’. Μου ήταν αδύνατο να κλάψω...».

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" ΤΕΥΧΟΣ 10 (1997)

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

24  ΜΑΪΟΥ  2012

Read more: http://www.egolpion.com/felicien_bikao.el.aspx#ixzz2kVWr0etU